
زمان مناسب برای رهاسازی پرسیمیلیس
زمان مناسب برای رهاسازی پرسیمیلیس (Phytoseiulus persimilis) بستگی به شرایط آلودگی، وضعیت محیط، و هدف شما در کنترل کنه تارتن دو لکهای دارد. این زمانبندی نقش مهمی در موفقیت مدیریت زیستی آفتها دارد.
1. زمان مناسب از نظر آلودگی آفات
- آلودگی کم یا ابتدایی:
- بهترین زمان رهاسازی، زمانی است که آلودگی کنه تارتن تازه شروع شده باشد و تراکم آفت هنوز پایین باشد. در این شرایط، پرسیمیلیس میتواند بهسرعت تکثیر شده و جمعیت آفت را کنترل کند.
- آلودگی متوسط تا شدید:
- اگر آلودگی شدید باشد، ممکن است نیاز به تکرار رهاسازی یا استفاده از سایر عوامل کنترل بیولوژیک (مانند ترکیب شکارگرها) باشد.
2. زمان مناسب از نظر شرایط محیطی
پرسیمیلیس به شرایط خاص محیطی برای فعالیت و تکثیر نیاز دارد. بنابراین، تنظیم محیط گلخانه یا مزرعه در این محدوده ضروری است:
- دما:
- دمای ایدهآل برای فعالیت پرسیمیلیس 20 تا 30 درجه سانتیگراد است.
- در دمای بالاتر از 30 درجه یا پایینتر از 15 درجه، کارایی آن کاهش مییابد.
- رطوبت نسبی:
- حداقل رطوبت مناسب 60 درصد است.
- بهترین عملکرد در رطوبت 70 تا 90 درصد مشاهده میشود، زیرا رطوبت پایین میتواند تخمها و مراحل نابالغ پرسیمیلیس را خشک کند.
-
نور:
- رهاسازی را در صبح زود یا عصر انجام دهید. در این زمانها، دمای محیط خنکتر است و از استرس گرمایی برای شکارگرها جلوگیری میشود.
3. زمانبندی بر اساس فصل
- بهار و اوایل تابستان:
- در این فصول که رشد گیاهان و کنهها افزایش مییابد، زمان ایدهآلی برای رهاسازی است.
- پاییز و زمستان:
- در شرایط گلخانهای با دمای مناسب، پرسیمیلیس همچنان کارآمد است. در مزارع باز، اگر دما کاهش یابد، عملکرد آن محدود خواهد شد.
4. فاصله بین رهاسازیها
- اگر جمعیت کنه تارتن همچنان بالا باشد یا محیط برای تکثیر سریع پرسیمیلیس کافی نباشد، میتوانید رهاسازی را هر 7 تا 14 روز تکرار کنید تا جمعیت آفت کاهش یابد.
جمعبندی
- بهترین زمان: ابتدای مشاهده آلودگی و در شرایط محیطی مناسب (دما: 20-30°C، رطوبت: 60-90%).
- بهترین ساعت روز: صبح زود یا عصر.
- تکرار: در صورت آلودگی متوسط تا شدید، هر 7 تا 10 روز رهاسازی را ادامه دهید.
leave a Message