بررسی پویایی جمعیت شته ی رز روی ارقام مختلف گل رز و تنوع زیستی شکارگرهای آن درمشهد

شته ي L rosae Macrosiphum یکی از مهم ترین آفات گل رز در ایران و سایر نقاط جهان محسوب می شود. تغییرات جمعیت ایـن شـته روي شش رقم مختلف گل رز با نمونه برداري هاي هفتگی از اواخر اسفند 1391 تا آخر اسفند 1392 مورد بررسی قرار گرفت. همزمان، تنوع زیستی بندپایان شکارگر شته رز در ایستگاه هاي مورد مطالعه با استفاده از شاخصهاي تنوع زیستی شانون- وینر و یکنواختی پیلو محاسبه شد. نتایج نشان داد که شـته ي رز در طول فصل زراعی روي هر 6 رقم داراي دو اوج جمعیتی در بهار و پاییز می باشد. تجزیه و تحلیل آماري داده ها نشان داد که میـانگین تعـداد شته روي ارقام گل رز مورد ارزیابی داراي تفاوت معنی دار بودند.

رقم هاي بلسینگ و آیس برگ به ترتیب با میانگین تراکم 62/254±43/3 و 12/656±10/2 شته در نمونه داراي بیش ترین و کمترین آلودگی به شته ي گل رز بودند. ارقام جوزفین بروس (با میـانگین تـراکم 56/245±30/9 شـته )، پیکادیلی (با میانگین تراکم 52/789±44/1 شته)، مینیاتور (با میانگین تراکم 41/121±24/8 شته) و فیري (با میانگین تراکم 35/598±24/9 شته) بـه ترتیب در بین دو رقم بلسینگ و آیس برگ قرار گرفتند. محاسبه ي مقادیر شاخص تنوع زیستی شانون- وینر شکارگرهاي شته ي گل رز روي ارقام مختلف نشان داد که بیشترین مقدار این شاخص (1/65) مربوط به رقم جوزفین بروس در تاریخ ،1392/02/10 و کمترین مقدار شاخص (0/38) مربوط بـه رقـم آیس برگ در تاریخ 1392/09/29 برآورد شد. همچنین، کمتـرین مقـدار شـاخص یکنـواختی پیلـو مربـوط بـه رقـم جـوزفین بـروس (0/49) در تـاریخ 1392/02/17 و بیشترین مقدار آن مربوط به رقم آیس برگ (0/98) در تاریخ 1392/09/29 برآورد شد. در میان شکارگرهاي شته گل رز، مگس هاي گل رز با هفت گونه و فراوانی 38/91 و کفشدوزك ها با هشت گونه و فراوانی 30/12 به ترتیب غالب ترین شکارگرهای گل رز بودند و سایر گونه هاي شکارگرگل رز بعد از این دو خانواده قرار گرفتند.