برهم کنش اسانس گیاهان دارویی با کلرید کلسیم و نیترات نقره بر خصوصیات کیفی و عمر گل جایی گل بریده رز

افزایش کیفیت و طول عمر گل های بریده، یکی از مباحث مهم در فیزیولوژی پس از برداشت و صنعت گلکاری است. به طور کلی گل های رز بریده عمر پس از برداشت کوتاهی دارند و اعمال برخی تیمارها می تواند طول عمر گل رز بریده را افزایش دهد. به منظور بررسی اثر برخی از اسانس ها بر کیفیت و دوام گل رز بریده رز آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه به طور کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. گل های بریده رز ابتدا با نیترات نقره (mg/l2) و کلرید کلسیم (1%) به مدت 24 ساعت تیمار کوتاه مدت شده و بعد در محلول های حاوی 2 میلی گرم در لیتر اسانس آویشن (Thymus vulgaris)، مرزه (Saturia hortensis)، زنیان (Carum copticum) و آب مقطر (شاهد) + ساکاروز 2% در دمای3 ± 25 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5 ± 65% به مدت 9 روز قرار گرفتند. عامل های مختلف شامل وزن گل، قطر گل رز، قطر ساقه، پژمردگی گل رز و برگ، جذب محلول نگهدارنده و عمر گل جایی هر 3 روز یک بار طی دوره نگهداری اندازه گیری گردید. نتایج حاصل بیانگر آن بود که استفاده همزمان آویشن و نیترات نقره با افزایش جذب محلول نگهدارنده سبب بهبود قطر و وزن گل رز می شود و همچنین پژمردگی گل ها و برگ را کاهش می دهد. بنابراین عمر گل رز جایی به طور معنی داری در این تیمار در مقایسه با شاهد افزایش می یابد. در مقابل، پیش تیمار کلرید کلسیم و متعاقب آن نگهداری در اسانس های گیاهی با صدمه به ساقه گل ویژگی های مربوط به کیفیت گل بریده رز و عمر گل جایی آن را کاهش داد.