تاثیر سیلیسیم بر ویژگی های کیفی و بیوشیمیایی گل رُز بریدنی در شرایط تنش آبی

سیلیسیم یکی از عناصر مفید در رشد گیاهان بوده و اثرهای مثبت آن در مقاومت به تنش های غیر زیستی، از جمله شوری و خشکی، در برخی مطالعات به اثبات رسیده است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثرهای سیلیسیم و تنش آبی بر صفات کیفی و بیوشیمیایی گل رُز بریدنی رقم کلاب نیکا، با سه غلظت سیلیکات پتاسیم (صفر، 5/0 و 1 میلی‏مولار) و سه سطح تنش آبی (100 (شاهد)، 75 و 50% نیاز آبی گیاه) به‏صورت آزمایش فاکتوریل، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، در شرایط گلخانه انجام شد. در این پژوهش، شاخص های کیفی همچون تعداد شاخه های ممتاز، قطر شاخه و قطر گل و همچنین پارامترهای بیوشیمیایی نظیر محتوای کلروفیل و پرولین برگ ها اندازه‏گیری شدند. نتایج نشان داد که گیاهان پرورش یافته در تیمار آبیاری 100%، قطر شاخه، تعداد شاخه های ممتاز، وزن تر و خشک شاخه گل دهنده، قطر گل، سطح برگ و محتوای نسبی آب بیشتری نسبت به گیاهان واقع در شرایط تنش آبی داشتند. زمان لازم برای جوانه زنی جوانه‏ها در تیمار 100% نیاز آبی در مقایسه با گیاهان تحت شرایط تنش، سریع تر (حدود 83/6 روز) اتفاق افتاد. این در حالی است که تیمارهای تنش آبی (50 و 75 درصد نیاز آبی) تاثیر معنی داری بر تعداد کل شاخه های برداشت شده، محتوای کلروفیل و میزان پرولین برگ ها نشان ندادند. در این پژوهش، اگرچه کاربرد سیلیکات پتاسیم در غلظت یک میلی‏مولار توانست بیشتر صفات کیفی رُزهای شاخه بریدنی را بهبود بخشد، این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود. به نظر می رسد که عدم معنی داری تیمارهای سیلیسیمی، مرتبط با نحوه توزیع سیلیسیم در برگ ها و عدم کارایی این تیمارها بر تعرق کوتیکولی و هدایت روزنه ای باشد. به طور کلی، نتایج بیانگر این واقعیت است که فرایند سازگاری رُزهای شاخه بریدنی به تنش آبی از طریق مکانیزم های مورفولوژیک اتفاق افتاده و فرایند های اسمزی نظیر سنتز اسید آمینه پرولین و کاربرد سیلیسیم دخالتی نخواهند داشت.